Rozdział 3

Obudziłam się o 11. Głowa bolała mnie niemiłosiernie. Chyba za dużo wypiłam wina, myślałam. Z trudem wstałam z łóżka, które wręcz przyciągało mnie do siebie. Ubrałam stary T-shirt, krótkie szorty i poszłam poszukać Leny. Gdy weszłam do kuchni, znalazłam liścik:

„Poszłam na zakupy, w końcu zeżarłaś mi całe jedzenie. Żartuję. Będę o 15 w domu, czuj się jak u siebie. Wyciągam cię dzisiaj na imprezę. Całuje,
Lena ;*

Impreza, super, pomyślałam z grymasem. Muszę znaleźć pracę a nie, bawić się. Nie mogę w końcu wiecznie mieszkać u Lenki. Bijąc się z myślami, postanowiłam, że wezmę długą kąpiel. Przecież nic tak dobrze nie robi na smutki jak kąpiel. Gdy przyszła Lena, oglądałam już telewizje. Skacząc po kanałach nie zauważyłam, że spóźniła się o 2,5 godziny!
- Sory, były straszne korki- krzyczała od progu.
- Nie wybaczę ci tego! Chociaż jestem tutaj drugi dzień, ty mnie już zostawiłaś!
- Zuzu, na prawdę cię przepraszam!- mówiła ze łzami w oczach. Nie wytrzymałam i wybuchłam śmiechem. Ona naprawdę dała się nabrać.
- Ejj, głupku. Ja ci uwierzyłam.
- Przepraszam, ale nie mogłam się powstrzymać!- śmiałam się dalej.
- Kretynka!- podsumowała mnie Lena i zaczęła się ze mną śmiać.
Śmiałyśmy się tak długo, aż brzuchy zaczęły nas boleć.

            Wieczorem poszłyśmy na imprezę. Do końca upierałam się, żebyśmy zostały w domu ale Lena była nie ugięta. Ubrałam się w a Lenka w i ruszyłyśmy na podbój Dortmundu. Okazało się, że we wszystkich klubach znają moją zwariowaną przyjaciółkę. Szczerze mówiąc, nie zdziwiło mnie to. Lena zawsze była w centrum uwagi.
- Przedstawię cię moim znajomym, to naprawdę sympatyczni ludzie, polubisz ich!- przekonywała mnie.
Podeszłyśmy do stolika, gdzie siedziała kobieta:
- Ewa, hej- krzyczała Lena i ucałowała kobietę w policzek- Poznaj moją przyjaciółkę, Zuzę. Też jest z Polski
- Zuza, miło mi
- Ewa- odparła miłym głosem. Już ją polubiłam, wydaje się naprawdę sympatyczną kobietą, myślałam.
- A gdzie Łukasz?- pytała dalej Lena
- Poszedł do baru.
- Aaaaa, to szybko nie wróci.
- Cóż, muszę się z tobą zgodzić- odparła Ewa i zaczęła się śmiać.
Po paru drinkach atmosfera się rozluźniła, dołączył do nas jeszcze Łukasz, który okazał się być uroczym i zabawnym facetem.
- Czym się zajmujesz, Zuza?- zapytał Łukasz.
- Obecnie szukam pracy, znaczy się, jeszcze nie zaczęłam bo jestem tutaj dopiero 2 dni- powiedziałam z uśmiechem.
- A czego konkretnie szukasz, może mógłbym pomóc?
- Wiesz, interesuję się fotografią i myślę, że mogłabym się tym zająć.
- To świetnie!- krzyknęła Ewa
- Nie wiem, czy wiesz, Łukasz jest piłkarzem, gra w Borussi Dortmund. Opowiadał mi ostatnio, że poszukują fotografa, który robiłby zdjęcia na treningach i meczach, ponoć to jest nowy wymysł trenera- zaśmiała się.
- Sama nie wiem…- powiedziałam niepewnie.
- Co ty Zuzka wygadujesz, oszalałaś?!-wygarnęła mi Lena i zaczęła się śmiać
- Przecież ty kochasz fotografię i piłkę nożną, to będzie wyśmienite połączenie dla ciebie!- wrzeszczała mi do ucha.
- Czyli załatwione!- powiedział zadowolony Łukasz.
- Daj mi swój numer a ja ci napiszę kiedy masz przyjść!
- Widzisz, a ty nie chciałaś iść na imprezę- rzuciła zadowolona Lena i wszyscy zaczęliśmy się śmiać. Do domu wróciłyśmy grubo po północy. Musiałam zaprowadzić pijaną Lenkę do łóżka, która podczas powrotu do domu wydzierała się na całe osiedle.  

_______________________________________________________________

Mam nadzieję, że się podoba ;)
Jeśli tak, komentujcie :D
Buziaki ;*

A.